ISO 39001

این مقاله یک راهنمای کامل و عمیق برای درک، پیاده‌سازی و بهره‌برداری از استاندارد ISO 39001 است. در این مطلب، ابتدا به تاریخچه و ضرورت شکل‌گیری این استاندارد به عنوان پاسخی جهانی به بحران ایمنی جاده‌ها می‌پردازیم. سپس، با کالبدشکافی ساختار و الزامات کلیدی آن، از جمله درک محیط سازمان، رهبری، برنامه‌ریزی مبتنی بر ریسک و عوامل عملکردی ایمنی، یک تصویر روشن از این استاندارد ارائه خواهیم داد. در ادامه، مزایای استراتژیک و عملیاتی پیاده‌سازی یک سیستم مدیریت RTS، از جمله کاهش هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم، بهبود مسئولیت اجتماعی شرکت و افزایش اعتبار برند، مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. در نهایت، با ارائه راهنمایی‌های عملی برای پیاده‌سازی و پاسخ به سوالات فنی متداول، این مقاله به عنوان یک منبع جامع برای مدیران، متخصصان ایمنی و بهداشت (HSE)، مدیران ناوگان حمل و نقل و تمام سازمان‌هایی که به دنبال ایفای نقش فعال در ساختن آینده‌ای ایمن‌تر در جاده‌ها هستند، عمل خواهد کرد.

ISO 39001

پیام یا خواسته های خود را در این قسمت بنویسید. اگر  دقیقا نمی دانید که چه چیزی می خواهید و نیاز به مشاوره دارید، کارشناسان ما با شما تماس خواهند گرفت.

راهنمای جامع و تخصصی استاندارد ISO 39001: کلید طلایی ایمنی ترافیک جاده‌ای برای سازمان‌ها

مرگ و میر و جراحات ناشی از حوادث ترافیکی، یک بحران جهانی با ابعاد انسانی، اجتماعی و اقتصادی ویرانگر است. سالانه بیش از ۱.۳ میلیون نفر در جاده‌های جهان جان خود را از دست می‌دهند و ده‌ها میلیون نفر دیگر دچار مصدومیت‌های شدید می‌شوند. در این میان، سازمان‌ها، چه دولتی و چه خصوصی، که به هر نحوی با سیستم حمل و نقل جاده‌ای در تعامل هستند، نقشی حیاتی و مسئولیتی انکارناپذیر در کاهش این آمار فاجعه‌بار دارند. استاندارد بین‌المللی ISO 39001 به عنوان اولین و تنها چارچوب مدیریتی جهان برای ایمنی ترافیک جاده‌ای (Road Traffic Safety - RTS)، یک رویکرد سیستماتیک، استراتژیک و مبتنی بر داده را برای کمک به این سازمان‌ها در جهت کاهش چشمگیر مرگ و میر و آسیب‌های جدی ناشی از تصادفات ارائه می‌دهد.

مقدمه

ایمنی ترافیک جاده‌ای یک مسئولیت مشترک است. دولت‌ها، مهندسان راه، تولیدکنندگان خودرو، و تک تک کاربران جاده، همگی در این اکوسیستم نقش دارند. اما سازمان‌ها به دلیل تأثیرگذاری قابل توجه خود بر سیستم ترافیک—از طریق ناوگان وسایل نقلیه خود، کارکنانی که به محل کار رفت و آمد می‌کنند، و فعالیت‌های لجستیکی و حمل و نقل کالا—جایگاه ویژه‌ای در این معادله دارند. استاندارد ISO 39001 که برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، ابزاری قدرتمند را در اختیار این سازمان‌ها قرار می‌دهد تا فراتر از رعایت صرف قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی، به صورت فعالانه و سیستماتیک، ریسک‌های ایمنی مرتبط با فعالیت‌های خود را شناسایی، تحلیل و کنترل کنند. این استاندارد یک رویکرد پیشگیرانه را ترویج می‌کند که هدف نهایی آن، نه فقط کاهش تصادفات، بلکه رساندن آمار مرگ و میر و مصدومیت‌های جدی به صفر است؛ هدفی بلندپروازانه که به عنوان "چشم‌انداز صفر" (Vision Zero) شناخته می‌شود. ISO 39001 یک استاندارد تجویزی نیست که بگوید از چه کامیون یا خودرویی استفاده کنید، بلکه یک چارچوب مدیریتی است که به سازمان کمک می‌کند تا اهداف ایمنی خود را تعیین کرده و با برنامه‌ریزی، اجرا، پایش و بهبود مستمر، به آن اهداف دست یابد. این استاندارد برای هر سازمانی که می‌خواهد در نجات جان انسان‌ها سهیم باشد، یک نقشه راه عملی و اثبات‌شده جهانی است.

۱. تاریخچه و ضرورت تدوین استاندارد ISO 39001

برای درک عمیق ISO 39001، باید به زمینه و دلایلی که منجر به تولد آن شد، نگاه کنیم. این استاندارد در خلاء ایجاد نشد، بلکه پاسخی مستقیم به یک بحران رو به رشد بهداشت عمومی در سطح جهان بود.

بحران جهانی ایمنی جاده‌ها
در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، آمار تصادفات جاده‌ای به شکل نگران‌کننده‌ای در حال افزایش بود. سازمان بهداشت جهانی (WHO) حوادث ترافیکی را به عنوان یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان، به ویژه در میان جوانان، شناسایی کرد. این بحران نه تنها هزینه‌های انسانی جبران‌ناپذیری به همراه داشت، بلکه بار اقتصادی سنگینی نیز بر دوش کشورها می‌گذاشت که طبق برآوردها، معادل ۱ تا ۳ درصد از تولید ناخالص داخلی آن‌ها بود.

دهه اقدام برای ایمنی جاده‌ای
در پاسخ به این بحران، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ را به عنوان "دهه اقدام برای ایمنی جاده‌ای" (Decade of Action for Road Safety) اعلام کرد. هدف این ابتکار جهانی، تثبیت و سپس کاهش سطح پیش‌بینی‌شده مرگ و میرهای جاده‌ای در سراسر جهان بود. این اعلامیه، انگیزه‌ای قوی برای توسعه ابزارها و چارچوب‌های جدید برای بهبود ایمنی ایجاد کرد و جامعه بین‌المللی را به سمت یافتن راهکارهای عملی سوق داد.

نقش سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO)
در این بستر، سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) به عنوان نهادی که در توسعه استانداردهای مدیریتی موفق مانند ISO 9001 (کیفیت) و ISO 14001 (محیط زیست) تجربه داشت، تشخیص داد که یک رویکرد سیستماتیک مشابه می‌تواند برای مدیریت ایمنی ترافیک جاده‌ای نیز بسیار مؤثر باشد. ایده این بود که به جای تمرکز صرف بر جنبه‌های فنی (مانند طراحی جاده و خودرو)، یک استاندارد مدیریتی ایجاد شود که به سازمان‌ها کمک کند تا فرآیندها و فعالیت‌های خود را برای دستیابی به نتایج بهتر در زمینه ایمنی، سازماندهی کنند.

توسعه و انتشار در سال ۲۰۱۲
کمیته فنی ISO/TC 241 مسئولیت تدوین این استاندارد جدید را بر عهده گرفت. کارشناسانی از بیش از ۴۰ کشور و ۱۵ سازمان بین‌المللی، از جمله سازمان بهداشت جهانی، بانک جهانی و فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی (FIA)، در این فرآیند مشارکت داشتند. پس از چندین سال کار کارشناسی و اجماع جهانی، اولین نسخه از استاندارد ISO 39001:2012, Road traffic safety (RTS) management systems — Requirements with guidance for use در اکتبر ۲۰۱۲ منتشر شد.
این استاندارد از ابتدا با هدف ارائه یک ابزار عملی و قابل اجرا برای هر نوع سازمانی، صرف‌نظر از اندازه، موقعیت جغرافیایی یا نوع فعالیت، طراحی شد. هدف آن، توانمندسازی سازمان‌ها برای ایفای نقش خود در راستای اهداف "دهه اقدام" و فراتر از آن بود. امروزه، ISO 39001 به عنوان مرجع اصلی جهانی برای سیستم‌های مدیریت ایمنی ترافیک جاده‌ای شناخته می‌شود و توسط سازمان‌های پیشرو در سراسر جهان برای نشان دادن تعهد خود به نجات جان انسان‌ها به کار گرفته می‌شود.

۲. کالبدشکافی استاندارد ISO 39001: ساختار و الزامات کلیدی

استاندارد ISO 39001 از ساختار سطح بالا (High-Level Structure - HLS) یا Annex SL پیروی می‌کند. این ساختار، یک چارچوب مشترک برای تمام استانداردهای سیستم مدیریت ایزو است که دارای ۱۰ بند اصلی می‌باشد. این ویژگی، یکپارچه‌سازی سیستم مدیریت RTS با سایر سیستم‌های مدیریتی مانند ISO 9001 (کیفیت)، ISO 14001 (محیط زیست) و ISO 45001 (ایمنی و بهداشت شغلی) را بسیار آسان می‌کند.
در ادامه، الزامات کلیدی این استاندارد را در قالب ساختار HLS بررسی می‌کنیم:

بند ۴: محیط سازمان (Context of the Organization)

  • هدف: درک عوامل داخلی و خارجی که بر توانایی سازمان برای دستیابی به اهداف ایمنی تأثیر می‌گذارند.

  • الزامات: سازمان باید مسائل کلیدی مانند الزامات قانونی و نظارتی، شرایط جاده‌ها و ترافیک در مناطق عملیاتی خود، و نیازها و انتظارات ذینفعان (مانند کارکنان، مشتریان، جامعه محلی و نهادهای دولتی) را شناسایی و درک کند. این تحلیل، مبنای تعیین دامنه کاربرد سیستم مدیریت RTS را تشکیل می‌دهد.

بند ۵: رهبری (Leadership)

  • هدف: حصول اطمینان از تعهد کامل مدیریت ارشد به سیستم مدیریت RTS.

  • الزامات: مدیریت ارشد باید با تدوین یک خط‌مشی ایمنی ترافیک جاده‌ای، تخصیص منابع لازم، و تعریف واضح نقش‌ها، مسئولیت‌ها و اختیارات، رهبری و تعهد خود را نشان دهد. بدون حمایت فعالانه رهبری، هیچ سیستم مدیریتی موفق نخواهد بود.

بند ۶: برنامه‌ریزی (Planning)

  • هدف: شناسایی ریسک‌ها و فرصت‌ها و تعیین اهداف و برنامه‌های مشخص برای دستیابی به آن‌ها.

  • الزامات: این بند قلب رویکرد پیشگیرانه استاندارد است. سازمان باید:

    • ریسک‌ها و فرصت‌ها را شناسایی کند.

    • عوامل عملکردی ایمنی (RTS Performance Factors) را شناسایی و مدیریت کند. این عوامل، عناصر کلیدی هستند که تأثیر مستقیمی بر ایمنی دارند و سازمان می‌تواند بر آن‌ها تأثیر بگذارد. استاندارد به طور خاص به مواردی مانند سرعت رانندگی، استفاده از تجهیزات ایمنی شخصی (مانند کمربند ایمنی و کلاه ایمنی)، خستگی راننده، مصرف الکل و مواد مخدر، طراحی ایمن جاده‌ها، و استفاده از وسایل نقلیه ایمن‌تر اشاره می‌کند.

    • اهداف ایمنی (RTS Objectives) مشخص، قابل اندازه‌گیری و واقع‌بینانه تعیین کند (مثلاً، کاهش ۲۰ درصدی حوادث منجر به جراحت در طی دو سال).

    • برنامه‌های عملیاتی برای دستیابی به این اهداف تدوین نماید.

بند ۷: پشتیبانی (Support)

  • هدف: تأمین منابع و زیرساخت‌های لازم برای اجرای مؤثر سیستم.

  • الزامات: سازمان باید منابع کافی (انسانی، مالی و فنی) را فراهم کند، از صلاحیت و آگاهی کارکنان مرتبط اطمینان حاصل نماید، ارتباطات داخلی و خارجی مؤثری برقرار کند، و "اطلاعات مستند" (مانند خط‌مشی‌ها، رویه‌ها و سوابق) را کنترل نماید.

بند ۸: عملیات (Operation)

  • هدف: اجرای برنامه‌های تدوین شده و کنترل فرآیندهای عملیاتی.

  • الزامات: سازمان باید فرآیندهای مرتبط با عوامل عملکردی ایمنی شناسایی شده را کنترل کند. این می‌تواند شامل مواردی مانند اجرای برنامه‌های آموزشی رانندگان، بازرسی و نگهداری منظم وسایل نقلیه، برنامه‌ریزی سفر برای کاهش ریسک، و تدوین برنامه‌های واکنش در شرایط اضطراری و پس از تصادف باشد.

بند ۹: ارزیابی عملکرد (Performance Evaluation)

  • هدف: پایش، اندازه‌گیری و ارزیابی اثربخشی سیستم مدیریت RTS.

  • الزامات: سازمان باید عملکرد خود را در برابر اهداف تعیین شده بسنجد. این شامل جمع‌آوری و تحلیل داده‌های مربوط به تصادفات، شبه حوادث (near-misses)، رفتار رانندگان (مانند سرعت غیرمجاز) و سایر شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPIs) است. انجام ممیزی‌های داخلی و بازنگری‌های مدیریتی نیز در این بند الزامی است.

بند ۱۰: بهبود (Improvement)

  • هدف: یادگیری از تجربیات و بهبود مستمر عملکرد ایمنی.

  • الزامات: هنگامی که یک حادثه یا عدم انطباق رخ می‌دهد، سازمان باید آن را بررسی کرده، علت ریشه‌ای را شناسایی و اقدامات اصلاحی لازم را برای جلوگیری از تکرار آن انجام دهد. این بند، چرخه PDCA (Plan-Do-Check-Act) را کامل کرده و بر فرهنگ بهبود مستمر در سازمان تأکید می‌کند.

۳. مزایای استراتژیک و عملیاتی پیاده‌سازی ISO 39001

پیاده‌سازی یک سیستم مدیریت ایمنی ترافیک جاده‌ای بر اساس استاندارد ISO 39001، فراتر از یک اقدام نوع‌دوستانه، مزایای تجاری ملموس و قابل توجهی را برای سازمان به همراه دارد.

مزایای انسانی و اجتماعی:

  • نجات جان انسان‌ها: اصلی‌ترین و مهم‌ترین مزیت، کاهش چشمگیر احتمال وقوع مرگ و میر و جراحات جدی در میان کارکنان، پیمانکاران و عموم جامعه است.

  • تقویت مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR): پیاده‌سازی این استاندارد، تعهد عملی سازمان به ایمنی و سلامت جامعه را به نمایش می‌گذارد و تصویر برند را در چشم مشتریان، سرمایه‌گذاران و جامعه محلی بهبود می‌بخشد.

مزایای اقتصادی و مالی:

  • کاهش هزینه‌های مستقیم: تصادفات هزینه‌های مستقیمی مانند تعمیر یا جایگزینی وسایل نقلیه، پرداخت حق بیمه بالاتر، هزینه‌های پزشکی و جریمه‌های قانونی را به همراه دارند. کاهش حوادث مستقیماً این هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.

  • کاهش هزینه‌های غیرمستقیم: هزینه‌های پنهان تصادفات اغلب بسیار بیشتر از هزینه‌های مستقیم است. این هزینه‌ها شامل از دست رفتن زمان کاری کارکنان مصدوم، هزینه‌های استخدام و آموزش نیروی جایگزین، تأخیر در تحویل کالا یا ارائه خدمات، و آسیب به اعتبار برند می‌شود. یک سیستم RTS مؤثر، این هزینه‌ها را به حداقل می‌رساند.

  • افزایش بهره‌وری و کارایی: مدیریت بهتر ناوگان، برنامه‌ریزی بهینه مسیرها، و کاهش زمان از کار افتادگی وسایل نقلیه به دلیل حوادث، همگی به افزایش کارایی عملیاتی منجر می‌شوند.

مزایای رقابتی و تجاری:

  • کسب مزیت رقابتی: در بسیاری از صنایع، به ویژه در حوزه‌های لجستیک، حمل و نقل و پیمانکاری پروژه‌های بزرگ، داشتن گواهینامه ISO 39001 می‌تواند یک عامل کلیدی برای برنده شدن در مناقصات و قراردادها باشد، زیرا نشان‌دهنده سطح بالایی از حرفه‌ای‌گری و مدیریت ریسک است.

  • بهبود روابط با شرکت‌های بیمه: سازمان‌هایی که یک سیستم مدیریت ایمنی مدون و کارآمد دارند، ریسک کمتری برای شرکت‌های بیمه محسوب می‌شوند و ممکن است بتوانند از تخفیف در حق بیمه خود بهره‌مند شوند.

  • افزایش انگیزه و رضایت کارکنان: کارکنان در محیطی که به ایمنی و سلامت آن‌ها اهمیت داده می‌شود، احساس ارزشمندی بیشتری کرده و با انگیزه بالاتری کار می‌کنند.

۴. گام‌های عملی برای پیاده‌سازی و اخذ گواهینامه

پیاده‌سازی ISO 39001 یک پروژه مدیریتی است که نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، تخصیص منابع و تعهد سازمانی است. مراحل کلیدی این فرآیند عبارتند از:

  1. جلب تعهد مدیریت ارشد: اولین و حیاتی‌ترین گام، کسب حمایت کامل مدیران ارشد است. آن‌ها باید اهمیت استراتژیک ایمنی را درک کرده و منابع لازم را به پروژه اختصاص دهند.

  2. تشکیل تیم پروژه: یک تیم چندوظیفه‌ای شامل نمایندگانی از واحدهای مختلف مانند HSE، حمل و نقل، منابع انسانی و مدیریت، برای هدایت پروژه تشکیل دهید.

  3. آموزش و آگاهی‌رسانی: تیم پروژه و مدیران کلیدی باید به طور کامل با الزامات استاندارد ISO 39001 آشنا شوند.

  4. تحلیل شکاف (Gap Analysis): وضعیت موجود فرآیندها و کنترل‌های ایمنی ترافیک جاده‌ای در سازمان را با الزامات استاندارد مقایسه کنید. این تحلیل به شما کمک می‌کند تا نقاط ضعف و زمینه‌هایی که نیاز به بهبود دارند را شناسایی کنید.

  5. طراحی و مستندسازی سیستم: بر اساس نتایج تحلیل شکاف، خط‌مشی، اهداف، رویه‌ها، و مستندات مورد نیاز سیستم مدیریت RTS را تدوین کنید. این مرحله شامل شناسایی دقیق عوامل عملکردی ایمنی و برنامه‌ریزی برای کنترل آن‌هاست.

  6. اجرا و پیاده‌سازی: رویه‌های جدید را در سراسر سازمان پیاده‌سازی کنید. این مرحله ممکن است شامل برگزاری دوره‌های آموزشی برای رانندگان، نصب سیستم‌های پایش در وسایل نقلیه، و اجرای فرآیندهای جدید بازرسی و نگهداری باشد.

  7. ممیزی داخلی: پس از گذشت مدتی از اجرای سیستم، یک ممیزی داخلی انجام دهید تا از انطباق سیستم با الزامات استاندارد و همچنین اثربخشی آن در عمل، اطمینان حاصل کنید.

  8. بازنگری مدیریت: نتایج ممیزی داخلی و عملکرد کلی سیستم را در جلسات بازنگری مدیریت بررسی کرده و تصمیمات لازم برای بهبود را اتخاذ کنید.

  9. ممیزی خارجی و صدور گواهینامه: پس از اطمینان از آمادگی کامل، از یک نهاد گواهی‌دهنده معتبر (Certification Body) برای انجام ممیزی خارجی دعوت کنید. در صورت موفقیت در این ممیزی، گواهینامه ISO 39001 برای سازمان شما صادر خواهد شد.

نتیجه‌گیری

استاندارد ISO 39001 یک ابزار تحول‌آفرین است که به سازمان‌ها این قدرت را می‌دهد تا از یک رویکرد واکنشی (پاسخ به حوادث) به یک رویکرد فعالانه و پیشگیرانه در مدیریت ایمنی ترافیک جاده‌ای حرکت کنند. این استاندارد تنها مجموعه‌ای از قوانین و رویه‌ها نیست، بلکه یک چارچوب برای ایجاد فرهنگی است که در آن ایمنی در قلب تمام تصمیمات و فعالیت‌های مرتبط با حمل و نقل قرار دارد. با پیاده‌سازی ISO 39001، سازمان‌ها نه تنها به تعهدات اخلاقی و اجتماعی خود عمل می‌کنند، بلکه از مزایای ملموس اقتصادی و تجاری نیز بهره‌مند می‌شوند. در نهایت، هر قدمی که یک سازمان در راستای این استاندارد برمی‌دارد، گامی به سوی تحقق "چشم‌انداز صفر" و ساختن جاده‌هایی امن‌تر برای همه ماست؛ سرمایه‌گذاری بر روی ISO 39001، سرمایه‌گذاری بر روی ارزشمندترین دارایی جهان، یعنی جان انسان‌هاست.

 

 

سوالات متداول راهنمای جامع و تخصصی استاندارد ISO 39001: کلید طلایی ایمنی ترافیک جاده‌ای برای سازمان‌ها

خیر، این یک تصور اشتباه رایج است. ISO 39001 برای هر سازمانی که فعالیت‌هایش بر سیستم ترافیک جاده‌ای تأثیر می‌گذارد، صرف‌نظر از اندازه یا نوع صنعت، قابل اجراست. این شامل سازمان‌هایی می‌شود که:
ناوگان وسایل نقلیه (حتی کوچک) در اختیار دارند (مانند شرکت‌های پخش، خدماتی، یا فروش).
کارکنانشان برای رفت و آمد به محل کار یا برای سفرهای کاری رانندگی می‌کنند.
فعالیت‌هایشان باعث جذب ترافیک می‌شود (مانند مراکز خرید، مدارس، کارخانه‌ها یا استادیوم‌های ورزشی).
در زمینه طراحی، ساخت، یا نگهداری زیرساخت‌های جاده‌ای فعالیت می‌کنند.
عوامل عملکردی ایمنی، عناصر قابل اندازه‌گیری هستند که تأثیر مستقیم و اثبات‌شده‌ای بر کاهش ریسک مرگ و میر و جراحات جدی دارند. این عوامل ستون فقرات بخش برنامه‌ریزی و عملیات استاندارد را تشکیل می‌دهند. استاندارد سه دسته کلی از این عوامل را معرفی می‌کند:

عوامل ریسک مواجهه (Risk Exposure Factors): مانند مسافت طی شده و حجم ترافیک متناسب با نوع وسیله نقلیه و کاربر جاده. سازمان می‌تواند با بهینه‌سازی مسیرها یا تشویق به دورکاری، این مواجهه را کاهش دهد.

عوامل عملکردی ایمنی نهایی (Final Safety Outcome Factors): این‌ها همان آمار تصادفات، مرگ و میر و جراحات جدی هستند که هدف نهایی، کاهش آن‌هاست.

عوامل عملکردی ایمنی میانی (Intermediate Safety Performance Factors): این‌ها مهم‌ترین بخش برای مدیریت فعالانه هستند. شامل مواردی مانند سرعت ایمن، استفاده از کمربند ایمنی و سیستم‌های نگهدارنده کودک، استفاده از کلاه ایمنی، رانندگی در حالت هوشیاری (عدم مصرف الکل/مواد و عدم خستگی)، طراحی و استفاده از جاده‌های ایمن‌تر، و استفاده از وسایل نقلیه ایمن‌تر می‌شود. سازمان باید این عوامل را متناسب با فعالیت‌های خود شناسایی کرده و برای بهبود آن‌ها برنامه‌ریزی کند.
خیر، الزامی نیست. استاندارد ISO 39001 تجویزی نیست و هیچ فناوری خاصی را الزام نمی‌کند. یک سازمان کوچک می‌تواند با استفاده از روش‌های ساده‌تری مانند چک‌لیست‌های بازرسی خودرو، آموزش‌های منظم رانندگان، و تحلیل گزارش‌های پلیس از تصادفات، الزامات استاندارد را برآورده سازد. با این حال، استفاده از فناوری‌هایی مانند سیستم‌های پایش GPS و تله‌ماتیکس می‌تواند به شدت به فرآیند جمع‌آوری داده‌ها (برای مثال، پایش سرعت رانندگان یا مسافت طی شده)، ارزیابی عملکرد (بند ۹) و شناسایی رفتارهای پرخطر کمک کند و پیاده‌سازی سیستم را مؤثرتر و کارآمدتر سازد. انتخاب ابزارها به اندازه، پیچیدگی و منابع سازمان بستگی دارد.
افزودن دیدگاه جدید

Restricted HTML

  • تگ‌های HTML مجاز: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd> <h2 id> <h3 id> <h4 id> <h5 id> <h6 id>
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.